"ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΔΑΣΚΑΛΕ;"
Έχει δίκιο ο Χρήστος ο Κάτσικας. Αυτό που περισσότερα απ' όλα τσακίζει τον εκπαιδευτικό σήμερα είναι αυτό το "κοφτερό μαχαίρι-ερώτημα" . Άσε τις συνθήκες εργασίας, άσε τους μισθούς πείνας, άσε την απαξίωση της κοινωνίας για το έργο του εκπαιδευτικού, άσε τα χρόνια στην αναμονή, άσε τη ζούγκλα -δίχως εισαγωγικά παρακαλώ- του μαυροπίνακα. Αυτό το "γιατί να διαβάσω δάσκαλε" δεν καταπίνεται εύκολα. Πρόκληση η επιχειρηματολογία και μεγάλη βάσανος σε καιρούς αντι-αξιών. Δεκάδες φορές έγινα αποδέκτης του επιχειρήματος "Σιγά μωρέ που εργάζονται και οι καθηγητές με 21 ώρες μάθημα την εβδομάδα" Μπες ρε μεγάλε 21 ώρες σε μια τάξη που "κοχλάζει" πάρε και μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες πακέτα διαγωνίσματα ή εκθέσεις για απογευματινή απασχόληση, προετοιμάσου και κανα δύο ώρες για την επόμενη μέρα και έλα να με ξαναβρεις. Επειδή πέρασα και από τις δύο καταστάσεις, διδασκαλία στην τάξη και εργασία "εκτός"μαθητικής παρουσίας δηλώνω ξεκάθαρα οτι η μια ώρα στην τάξη ισοδυναμεί όχι με 4 ώρες που επίσημα αναγνωρίζει η UNESCO , αλλά με πολύ περισσότερες. Διαβάστε το άρθρο του Χρήστου Κάτσικα και ίσως αναθεωρήσετε τις απόψεις που είχατε ορισμένοι για το έργο του εκπαιδευτικού. Λ.Γ.Τ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου